Of we dit nu toegeven of niet.

De ene vaak en de andere minder. Maar als de nood echt hoog is buigen we toch opnieuw ons hoofd of richten we onze blik omhoog naar de hemel.

We vouwen onze handen en vragen. Soms smeken we zelfs. Waarom lijkt het ene gebed wel uit te komen en de andere niet? En is dat eigenlijk wel zo?

Ik kan niet verder.
Ik ga verder.

Samuel Beckett

TO PRAY

Het Engelse woord voor bidden (pray) komt van het Latijnse precari, dat gemeend vragen betekent.

Het Gebed heeft te maken met vragen stellen.

Toch is gebed, voorbij alle woorden en vragen die we stellen meer een luisteren naar wat ons wordt getoond.

Truman Capote zei ooit:

‘Er worden meer tranen vergoten voor verhoorde gebeden dan voor de onverhoorde’.

Hij suggereert hiermee dat we niet weten waar we om vragen en dat we denken dat we nodig hebben waar we om vragen, alleen maar om te merken dat willen en nodig hebben twee verschillende dingen zijn.

Kijken we naar de gebeden die verhoord worden op basis van wat wij denken nodig te hebben?

Of wordt elk gebed verhoort, ook al is zij anders dan wij denken te willen?

 

 

 

DE VRAAG VAN HET LUISTEREN

Als we bidden vragen we vanuit een open blik. We durven het lichter te nemen. We hangen ons leven er niet aan op. We bidden eigenlijk de hele dag wel ‘een beetje’ als we bewust gaan kijken naar onze gedachten.

Alleen als we wanhopig zijn, verandert dat in om iets vragen.

Wanneer we breken, lopen sommige mensen weg en anderen gaan ‘om’ vragen.

Velen gaan bedelen, smeken, afdwingen. Vanuit een denken te weten wat ons helpt.

Dus met een gesloten blik. We zijn bang.

Tot…

Tot er niets anders over is.

We niets anders meer kunnen dan ons overgeven aan wat is….
dat wat niet verandert… (of lijkt te veranderen).

We breken open… we moeten wel…

Ook al komen sommigen daar ‘helaas’ nooit.
Deze mensen blijven vasthouden aan wat niet is.

Dit worden de teleurgestelden, de verbitterde die we tegenkomen.

Maar het leven hoeft niet teleurstellend te zijn
als we ‘dat wat goed voor ons is’ los durven laten

en opnieuw gaan vertrouwen….

Bidden leidt tot een zuiver hart;
een zuiver hart leidt tot liefde;
liefde zet je aan tot daden voor je naasten;
en deze inzet leidt op zijn beurt
tot de vrede van het hart.

Dus door gebed hebben wij alles:
zuiverheid, vreugde, liefde, inzet en vrede!

Moeder Teresa

OPENBREKEN

Diegene die gebroken is weet dat dit een begin is van een diepzinniger vraag, stelt Wayne Muller.

Hij omschrijft het als volgt: ‘Hoe zullen we dan leven, wanneer we weten dat we zullen sterven?’

Als deze vraag gemeend wordt gesteld, wordt hij een gebed met een ingebedde diepte die een manier van leven wordt.

‘In deze wateren is leven als een onbeantwoorde vraag een gebed dat ons, meer dan ons te redden in tijden van nood, dichter bij het leven brengt‘.

‘Dank u’
is het beste gebed
dat iemand kan zeggen.
Ik zeg dat veel.

Dat woord drukt extreme dankbaarheid,
nederigheid en begrip uit.

Alice Walker

HEELHEID

Wanneer we echte vragen stellen, krijgen we hints maar ook de drempels te zien, naar heelheid. Deze kunnen op vele manieren tot je komen.

Hoe we over die hints en drempels denken, heeft veel te maken met de vraag of we ons bij ons mens-zijn op deze wereld kunnen neerleggen.

Carl Jung zegt in zijn Antwoord op Job:

‘Het is de taak van de bewuste geest deze hints te begrijpen. Als dat niet gebeurt, zal het proces van individuatie desondanks verdergaan. Het enige verschil is dat we er slachtoffers van worden en door het lot naar dat onvermijdelijke doel worden getrokken dat we rechtop hadden kunnen bereiken, als we maar de moeite hadden genomen en geduld genoeg hadden gehad om op tijd de bedoeling van de genieën die ons pad kruisen, te begrijpen’.

Het mechanisme waardoor we tijdens ons leven verfijnd worden, zal zoals Jung aangeeft vanzelf doorgaan, of we dit nu willen of niet.

Onze rust is waar het om gaat.

Verzoenen…

opnieuw samen brengen en reinigen.

Ik bid nooit…
Ik verwacht niet dat God mij zal uitkiezen
en mij voordelen zal geven
ten opzicht van mijn medemensen.

Ik weiger aan zwakheid toe te geven.
Ik ga de uitdaging van verantwoordelijkheid aan.

Zora Neale Hurston

Het leven, ons leven…

Als mens worden we steeds opnieuw door onze menselijke ervaringen opengescheurd.

We worden vaak afgeleid zodat we gaan denken dat we onszelf kunnen verharden zodat we niet gebroken worden, of dat we het lijden uit de weg kunnen gaan.

Maar dat is onmogelijk.

In het open- en dichtgaan onderweg liggen de geheimen.

Dat brengt ons bij het antwoord op ons vragen, op onze gebeden…

en op deze zienswijze, mijn blog.

Alle gebeden worden verhoord

dus zelfs de onbeantwoorde.

Mij geeft dit rust. En jou?

With Love,
Cumi

Geduld is het beste gebed.

Boeddha

De foto vind je hier en de quotes hier

 

Wil je nog meer van mij lezen?
Moed is kwetsbaar durven zijn
Wens dat je weg lang mag zijn
en Het beloofde land! Maak je niet druk!