DE VRIJE DAG...
Weet je nog hoe het leven was opgedeeld in vijf dagen op en twee dagen af?
Ook al hadden die zondagmiddagen iets weemoedigs, moest je elke keer weer op visite bij je oma en verveelde je je af en toe te pletter. Toch droegen ze iets in zich wat we in deze tijd dreigen te vergeten.
Rust.
1. Om de wereld te redden.
2. Om mensen happy te maken.
3. Om niet in bed te plassen.
RUMAG
MODERN MAAR RUSTELOOS
‘We leven in een cultuur waarin men afgeeft op rust. We denken dat we elke seconde met bezigheden moeten vullen.Sommige mensen hebben zelfs al moeite met één ogenblik stilte’, stelt rabbi Naomi Levy overtuigend in haar schitterende boek Talking to God.
Door mobiele telefoons, email en social media zijn de grenzen tussen thuis en werk vervaagd. En daar komt nog bij dat we steeds meer thuis beginnen te werken waardoor de scheidslijn tussen werk en ontspanning nog meer vervaagd.
Aan de ene kant brengt het veel meer mogelijkheden. Ik kan bijvoorbeeld zeven dagen per week lekker thuis aan mijn blogs werken. Maar aan de andere kant blijf ik bezig als ik niet heel bewust vrije momenten inplan.
Veel mensen zijn zo ontvreemd van hun rust dat ze hun mobiele telefoon niet eens meer uit kunnen zetten.
Ze kunnen nog geen gesprek voeren met iemand die in levende lijve voor hen staat zonder het te onderbreken om even een nieuw berichtje dat tijdens het gesprek binnen kwam te lezen.
En dan heb ik het nog niet eens over dat irritante beltoontje die aangeeft dat er een berichtje is en je hiermee gelijk uit het gesprek haalt. De verbinding is verbroken, zeg maar.
Het werk hangt om ons heen, de stress achtervolgt je zelfs als je gewoon ergens heen rijdt of in een restaurantje zit.
Het ontbreken van een scheiding tussen werk en ontspanning wordt steeds meer ongezond voor ons. Zowel voor ons lichaam als onze ziel. Onze hoofden stromen over. Je bent nergens echt meer helemaal aanwezig.
Ons leven wordt één vaag geheel.
dat tussen een stapel
witte katoenen weekdagen ligt,'
zegt Yoshiko Uchiba.
Het klinkt zo mooi...
Het ruikt naar uitgebreid tafelen maar het blijft bij de meesten in de kast wachten tot het over de tafel wordt uitgespreid en gretig de gemorste wijn kan op zuigen, de jus en het warme kaarsvet, vol verlangen naar goede gesprekken die eeuwig lijken te duren en gelach.
Misschien volgende week...
DE ZONDAGEN VAN VROEGER
Vroeger waren de zondagen bestemd voor de zondagse kleding, herinner ik me nog. Dit waren de nieuwe die je de eerste tijd nog niet naar school mocht dragen. Ik weet nog dat dat de reden was dat ik uitkeek naar de zondag. Eindelijk mocht ik mijn nieuwe jurkje aan.
Terwijl we het heden ten dage ‘vandaag’ bestellen en je morgen je nieuwe broek al draagt. Natuurlijk ook heel lekker. Maar we missen zo wel het heerlijke gevoel dat de vervulling geeft na dagen vol spanning wachten.
Het schone van het bad hoort hier in mijn beleving ook bij. Ik mocht in die tijd één keer per week in bad, op de dag voor de zondag waarop je schoon en fris aan de ontbijttafel moest verschijnen. Terwijl we ons heden ten dagen vaak al vies voelen als we maar één keer per dag hebben gedoucht.
Ik vraag me af hoevelen er nog aan een met zorg gedekte tafel ontbijten op zondag.
Vroeger waren de zondagen ook bestemd voor het mooie servies en voor uitgebreid, speciaal eten. We eten nu eigenlijk elke dag snel en ik denk dat je in de meeste huizen niet eens meer een mooi tafellaken ziet, strak gestreken.
Geef maar het gemak van de placemats van de IKEA, hoor ik je denken. Zondags eten was speciaal, terwijl als ik naar mezelf kijk, wat ik eet op zondag ook op woensdag gegeten kan worden en visa versa.
In mijn jeugd aten we nooit doordeweeks wat op zondag hoorde. Het was echt iets extra’s.
Deze dag was ook voor het bezoek aan familie, alle opa’s en opa’s, tantes en ooms. Vandaag de dag kennen we de meesten van onze familie enkel van de foto s bij oma op de schouw.
Ik geef toe dat ik die middagen die ik daar moest doorbrengen niet als vrolijk makend heb ervaren maar ik besef nu wel dat ze me de verveling gaven zodat ik zin had in maandag, weer naar school.
Tevens kon ik mijn nieuwe jurkje showen.
GODSDIENST
Hoewel alle grote wereld godsdiensten het belang van de rust op zondag, de sabbat hebben opgenomen, zijn vrouwen die opgroeien binnen de meer orthodoxe godsdiensten zoals het jodendom of de islam eigenlijk heel gezegend, moet ik eerlijk bekennen.
In die tradities vormt het idee van een gewijde rustperiode de grondslag van de weekindeling. Er is een begin en een einde in een week.
Hierdoor voelt de rust van deze dag en de terugkeer naar het gewone juist en heilzaam. Het bezorgt hen meer een gevoel van bevrijding, terwijl bij ons vooral schuldgevoel op zondag heerst.
We moeten bezig blijven geeft ons denken aan. Stap daar dan maar eens zonder nog meer schuldgevoel overheen. Er moet echt nog veel gedaan worden voor de nieuwe week begint vinden we massaal.
SABBAT
Rabbi Levy geeft de raad het heel doordacht te benaderen. ‘Je kunt niet passief op de sabbat zitten wachten. Je moet een sabbat maken.
Je moet je lichaam voorbereiden op de komst van de sabbat; je moet in uitgebreid in bad gaan en de sabbat kleren uitzoeken die je een speciaal gevoel geven.
Je moet je ziel voorbereiden en de zorgen van de week terzijde schuiven en het kostbare geschenk van de rust verwelkomen, geeft zij aan.
Je moet het sabbatseten klaarmaken en de sabbatsgasten verwelkomen.
De sfeer wordt op magische wijze anders. Heilige rust is een kunstvorm. Het is niet simpelweg de afwezigheid van werk.
Het gaat om de aanwezigheid van alle heilige genoegens die je deelachtig worden: een feestelijke maaltijd, familie en vrienden, een goed boek, een beetje romantiek, een wandeling in de natuur, een gebed tot God’.
Zondag gaat om het mooi afsluiten van een gedenkwaardige week om uitgerust en met een liefdevol aanwezig hart te beginnen met een nieuwe.
Wat denk jij?
Zullen we de zondagen nieuw leven inblazen?
Een beetje meer magie en heiligheid met misschien wel het allerbelangrijkste bij effect
een rustig hoofd en een blij uitgerust lijf.
Laten we volgende week zondag beginnen 😉
En wil je nog een lezerstip? Deze is misschien wel leuk voor een rustige zondagmiddag Lezen is dromen met je ogen open.
En een Liefdesbrief voor Jou
Love With Me,
Carmen Talitha Cumi
Zondag
"VANMORGEN EVEN DE WERELD BIJ ELKAAR GEDROOMD".
LOESJE
Pingback: DE VIJF MOOISTE GEDICHTEN VAN RUMI - Mijn Blog
Carla
januari 9, 2022 at 9:42 pm
Ik herinner mij ook zulke zondagen nog heel goed, zaterdags badderen in het lavet en dan zondags na het ontbijt met zijn allen naar de ⛪️ in je zondagse kleren. Op zondag werd ook niet buiten gespeeld of gewerkt lees schoonmaken enz., en iets kopen was bij ons thuis ook niet geoorloofd, het enige 💶 wat eruit ging, ging in het kerkzakje pff ik vond het soms wel een saaie dag maar dat was omdat je jong was en liever met je vriendjes ging spelen natuurlijk, op visite gaan vond ik altijd wel leuk. Tegenwoordig lijken idd alle dagen wel hetzelfde en is er in veel gezinnen niet echt veel gezinstijd meer voor spelletjes doen of fijne gesprekken door al die social media enz. Nu moeten de 🛒 gehaald en het huis gepoetst omdat er doordeweeks geen tijd voor is, eigenlijk is het van de zotte. Zelf vind ik het heerlijk om 1 dag in de week gewoon lekker een beetje te lummelen, al hoeft dat voor mij niet speciaal een zondag te zijn, want helaas omvat mijn werk dat ik in de weekenden moet werken. Ik gun iedereen zo’n (zon)dag en al helemaal als je een gezin hebt, zodat je (zonder telefoon) lekker met elkaar kan zijn. 🙏😘
Anoniem
januari 9, 2022 at 9:48 pm
Wat heerlijk jouw verhaal! Zo herkenbaar!
Pingback: Liefde en haar vele gezichten - carmentalithacumi.nl