We kennen allemaal “alle wegen leiden naar Rome”. Voor mij is dit een bijna perfect synoniem voor ons hart. Want leidt niet alles wat er in ons leven gebeurt ons niet steeds opnieuw weer hier naar toe? Ons liefdevolle hart, ons eigen heiligdom. Kloppend en verlangend naar het ervaren van een steeds groter wordende liefde…. In onszelf.

Voor mij is Italië mijn lijf, Rome het hart, opgewonden kloppend in mij.

En ik weet dat de wereld haar nodig heeft. Zowel jouw hart, jouw liefde, als de mijne. Laten we haar en elkaar omarmen.

Rome is the city of echoes,
the city of illusions
and the city of yearning.

Giotto di Bondone

HET HART

Rome is het heiligdom van Italië, net als mijn hart het heiligdom is van mijn lijf.

De wegen, maar ook de meerdere rivieren die Rome doorkruisen, laten zien dat je het heiligdom op diverse manieren kunt betreden, net als ons hart, onze zetel van de heiligheid. De zetel van liefde, die zich alleen naar buiten kan verspreiden door liefde.

Open en vol vertrouwen. Vrij en ongebonden.

Bewegend, stromend, rustig gevend en ontvangend.

Ademend en adembenemend.

Levend en vol schoonheid.

Net als Rome, met het warme klimaat. Het mediterrane hart wat warm klopt in het mooie lichaam wat Italië is, net als in mijn lijf.

De warmte van de liefde die me kan laten vliegen. Net als Rome, bereikbaar per vliegtuig.

Dit land doet me denken aan de liefde.

Rome maakt deze liefde heilig…

 

 

 

LEVEND

Als ik kijk naar het prachtige Colosseum, nog uit de tijd van het Romeinse Rijk, de musea en de kunstcollecties die bij de stad horen weet ik waarom ik zo van Italië houd. Als een Santuario dell’amore.

Italië, waar Rome als stad in leeft, is voor mij het synoniem van de goddelijke ervaring die ik ooit had mogen beleven. Italië was mijn lijf, Rome was het hart, opgewonden kloppend in mij.

De goddelijke ervaring had me verleidt in mijn eigen heiligheid te komen en creëerde zo in mij het heiligdom. Een heiligdom waar alleen liefde leeft en welke alleen toegankelijk is, als je met liefde komt of wordt uitgenodigd. En dat had hij gedaan.

Gedragen door de liefde liet hij mij deze ongelooflijk mooie plek in mij zien. De plek waar alles samenkomt wie ik ben. Daar waar alle wegen bij elkaar komen. Rustig kloppend, mijn lichaam van leven en het rood van de liefde voorziend. Uitstralend naar de wereld om mij heen.

Abbraciato d’amore, omarmd door liefde.

Hij liet me zien dat om daar te verblijven je alleen het lef moest hebben om naar je hart te durven gaan en als de deur zich opende, te vertrouwen. Durf en vertrouwen, meer was niet nodig, zag ik. Mijn lijf of misschien was het de liefde, deed de rest.

Ik had haar mogen ademen, de liefde in mij of was het hem.

Het was een deel van mijn hele zijn geworden.

Liefde zat nu niet meer in een klein kamertje veilig opgeborgen in een stukje van mijn hart. Zij stroomde nu heerlijk door mijn hele lijf, elke cel en in iedere gedachte.

Nooit zou ik vergeten dat hij mijn hand genomen had en me dit heiligdom had laten zien,

mijn eigen prachtige hart, in al haar onvergetelijke glorie en de uitwerking die dat moment had gehad op mijn leven en beleven daarna.

Oh Rome! My country!
City of te soul!

Kord Byroon

ROME

Ik neem me voor om in het najaar, Rome te gaan beleven.

Heb zin in een stads wandeling door de eeuwen heen. De energie van de hoofdstad voelen, welke (ooit) werd bevolkt door keizers en keizerinnen, koningen en koninginnen, politici, beroemdheden, vele straatkunstenaars en ook de gewone mensen.

Ik wil een muntje gooien in de Trevifontein, genieten van de snelheid van de taal en de scooters, de talloze musea en markten bezoeken en heel veel heerlijke wijn drinken. Om daarna tussen de olijvengaarden te wandelen en het platteland te beleven om de stad heen.

Een ontdekkingsreis naar het land en daarmee ook altijd naar nieuwe gebieden, in zowel mezelf als in anderen.

Want nieuwe plekken hebben het in zich om ook de nog niet ontdekte delen in jezelf en in de ander, bloot te leggen. In dit leven wilde ik mezelf leren kennen, in elke uithoek. En ook hem, de jongen die er voor koos mijn zoon te zijn.

Om me heen kijkend in de heiligheid van het moment maakte ik mezelf los van de aantrekkingskracht die Italië altijd op me blijft hebben.

Daar zou ik hem ook gaan zoeken, mocht ik hem nog niet gevonden hebben tegen die tijd.

Of zoals Giambattista Valli, de bekende Fashion Designer ooit zo mooi zei:

“Rome holds my psyche in balance. Whenever I’m there, it’s like a holiday”.

Love with me,
Carmen Talitha Cumi

Rome is not like another city.
it’s a big museum, a living room
that shall be crossed on one’s toes.

Alberto Sordi

Foto door Ceyda Çiftci

Ben je ook zo dol op Italie?
Misschien is deze blog dan wat voor jou…
Geschenk van de zee… Portofino