Ik weet niet of jij een lettergek, taalbarbaar of misschien meer een serieus geïnteresseerde taalschrijver bent.

Het kan zijn dat jij je enkel vermaakt met het lezen van teksten en boeken of dat je ook graag de schrijver uithangt.

Mocht jij er één zijn die houdt van taal en al haar ‘vouten’? Of juist struikelt over alles wat niet Algemeen Beschaafd Nederlands is? Dan wil ik je uitnodigen voor deze zinnen waarin ik een spellingsregel en veelgemaakte fout naar voren breng die ik als sensitieve taalkunstenares maar ook als (aankomend) copywriter steeds opnieuw in de schoot geworpen krijg.

GEVOELS- OF CONTENTSCHRIJVER

Als eerste…

Ik ben een schrijver.

Waarschijnlijk ken jij mij als de zogenaamde ‘gevoelsschrijver’. Maar ik wil meer zijn. Daarom ben ik mijn schrijfstijl gaan uitbreiden met een HBO opleiding Copywriter.

Ik heb door deze studie het leuke en interessante zicht op steeds meer taal/artikel/copywriter en marketing gerelateerde vraagstukken.

Heb je hierover vragen, vraag me?

Wat ik weet zal ik in een nieuwe blog aanstippen.

Laten we beginnen…

SPELLINGREGELS

Spelling is een systeem om geschreven taal weer te geven.

We hebben afspraken met elkaar gemaakt zodat we op dezelfde manier letters gebruiken om bepaalde woorden te vormen. De officiële Nederlandse taal is opgesteld door de Nederlandse Taalunie.

Er is veel te zeggen over het verschil tussen gesproken en geschreven taal maar ik wil beginnen met de fout die nog het meeste wordt gemaakt, fouten in de spelling van de werkwoorden.

Je weet wel die d en die t op het eind waarover we op de lagere school al struikelde.

DE MEEST GEMAAKTE FOUTEN IN WERKWOORDSPELLING

Veel mensen maken fouten in de vervoeging of schrijfwijze van een werkwoord. Hier zijn enkele zaken waarop je moet letten bij werkwoorden.

De dt-fout
Komt er op een einde van een werkwoordsvorm nu een ‘d’ of een ‘t’ vragen we ons geregeld af.

Mijn Copywriters handboek geeft het zo aan:

Denk aan de spellingsregel voor de tegenwoordige tijd (dat wat nu speelt): stam + t. De stam van een werkwoord is het deel dat overblijft wanneer je de buigingsuitgangen weghaalt. Bij het werkwoord vinden wordt dat dan vind.

Ik: stam = ik vind.
Je/jij: stam + t = jij vindt.
Hij: stam + t = hij vindt.
U: stam + t = u vindt.

Staat je/ jij als onderwerp achter het werkwoord? Dan komt er aan het einde van het werkwoord géén ‘t’ bij: vind je.

Bijvoorbeeld: Vind je dat een leuke film?

Let er wel op dat ‘je/jij’ het onderwerp moet zijn. Alleen als je ‘je’ door ‘jij’ kunt veranderen, is ‘je’ het onderwerp.

Is het bijvoorbeeld vind/vindt je vader dit een leuke film?

Hier is ‘je’ niet het onderwerp (vindt jij vader dit een leuke film?)
Juist is dus: Vindt je vader dit een leuke film?

Er zijn woorden waarbij je niet hoort of er alleen een ‘d’ of een ‘t’ of een ‘dt’ komt. ‘Ik wordt’, ‘hij vind’, ‘u verzend’… zijn allemaal fout maar zie je vaak.

Twijfel je?

Vervang dan het werkwoord door ‘pakken’ en je hoort het meteen: ‘ik pak’, ‘hij pakt’ en ‘u pakt’.

Het is lagere school taal en toch struikelen we allemaal nog wel eens over deze ‘d’ of ‘t’.

En nu we het toch over de eerste taallessen hebben die we als kind leerde…

Ken jij ‘t Kofschip nog?

‘T KOFSCHIP

Ken jij hem nog?

Kan jij uit je hoofd zeggen wat dit ook al weer in hield?

Ik heb hem op de lagere school gehad maar hij was lange tijd in de ‘vergetelzone’ blijven steken omdat het gebruik ervan een gewoonte was geworden. Toch komen nog steeds veel spellingsfouten hierbij terug.

Ik haal haar dus nog even uit het stof. Of misschien is het meer, uit het water?

Mijn studieboek zegt het zo:

‘t Kofschip is een ezelsbruggetje dat wordt gebruikt bij de vervoeging van werkwoorden. Alleen in de verleden tijd en bij voltooide deelwoorden. De medeklinkers uit ‘t kofschip (t, f, k, s, ch en p) helpen te bepalen of een zwak werkwoord de uitgang ‘-te’ of ‘-de’ krijgt in de verleden tijd. Eindigt de stam van het werkwoord op één van de medeklinkers uit het ezelsbruggetje? Dan volgt ‘-te’.

Denk aan het werkwoord kloppen: daarvan is de stam klop. De juiste spelling is dus: ik klopte (de p in ‘t kofschip).

De klanken ‘t, f, k, s, ch en p’ zijn stemloze klanken (je gebruikt je stembanden niet). Na zo’n stemloze klank volgt ook een uitgang die begint met een stemloze klank, zoals ‘-te’.

Een stemloze klank hoor je bijvoorbeeld in het werkwoord faxen. Hier is de ‘x’ een ‘s-klank’. De verleden tijd van dit werkwoord is dan ik faxte.

OVERHORING

Nee, hoor schik maar niet. Geen overhoringen meer is de luxe van volwassen zijn. Je hoeft deze uitdaging enkel nog aan te gaan als je er zelf voor kiest. Zoals ik heden ten dage in mijn studie doe.

Ik heb geen idee wat je van dit schrijven denkt. Wist je het al? Wist je het nog? Of was je het vergeten? Is de spelling helemaal eigen of merk je af en toe ook wel eens dat je zit te twijfelen? Misschien is dit een leuke les, en misschien moet je enkel lachen.

Misschien voel je je wat wijzer of vind je het toch een beetje kinderachtig. Alles kan en alles mag.

Maar hoe dan ook….

Ik hoor in ieder geval graag of je meer spellingsconstructies wil ontvangen. En of je meer wilt weten van apostrofs tot tangconstructies, stijlfiguren en/of pleonasme.

Ik hoor ook graag jouw taalbarrières en valkuilen.

En sluit nu af met de woorden van Voltaire, Frans schrijver en filosoof;

‘De mooie fouten van een genie
zijn mij meer waard
dan de keurige en koude taal
van een academisch purist’.

Ik denk dat hiermee alles is gezegt, uuuh gezegd ; – )

Nu maar hopen dat er verder geen spelfouten in deze tekst zijn geslopen. Maar mocht dit wel zo zijn, laten we haar dan een mooie fout noemen.

Write with me,
Carmen Talitha Cumi
Schrijfster, Schrijfcoach en Sensualist.

De leuke Quotes die ik heb gebruikt vind je hier

Wil je zelf eens aan het schrijven gaan maar mis je inspiratie?

Lees dan eens mijn schrijfsels in Kus de schrijver in je wakker.

Voor een liefdesbrief speciaal voor jou… klik je hier! Geniet ervan!