In een ieder sluimert een prachtige vrouw, een heldin, een koningin.

Allen zijn we geneigd om te wachten op die ene man, de prins die ons met die magische kus verleidt om dit in onszelf te zien.

Maar weet je dat je die prins helemaal niet nodig hebt voor die wakker makende kus. Ik vertel je hoe ik mijzelf wakker heb gekust zodat jij het ook kan.

Wij zij de heldin
van ons eigen verhaal

Mary Mc Carthy

DE SCHONE SLAAPSTER

In ieder van ons ligt een schone slaapster te sluimeren tot ze gewekt zal worden door de liefde.

Omdat ze zo lang lag te slapen moet ze heel voorzichtig gewekt worden.

Maar in plaats van te wachten tot de prins op het witte paard de paleismuren bestormt, moet je de magische kracht van je ware zelf oproepen, om de wrede betovering waardoor je je eigen glorie niet kende te doorbreken.

Door onze pijnlijke ervaringen, onze herinneringen, vaak al in onze kinderjaren ontstaan zijn velen doof geworden en blind voor onze eigen schoonheid en die van ons leven.

Vaak is er één ervaring die ons zo geprikt heeft, als aan het spinnewiel en ons in een diepe slaap liet vallen.

Velen wachten zo een leven lang op de prins die ons wakker kust. De kus van de ander die ons onze grootse waarde weer laat herinneren.

We zoeken haar buiten ons. We verlangen, verwachten en smachten. Maar voor de meeste vrouwen komt hij niet.

In ieder geval niet op de manier zoals we in de sprookjes hebben mogen lezen.

Het witte paard, de prins galopperend naar ons, naar mij, enkel mij verheffend in mijn schoonheid en van jou en mij, wij meisjes, een prinses makend door enkel zijn kus.

Waarna we onze ogen kunnen openen en eindelijk volmaakt gelukkig zijn. Ook al is het eigenlijk, de ogen hebben om onze eigen te schoonheid herkennen.

‘Soms is het moeilijk een geluk van een ongeluk te onderscheiden. En dat kan jaren duren’, helpt schrijfster Merle Shain ons voorzichtig herinneren.

Velen van ons hebben rijkelijk tranen vergoten om iets of iemand, terwijl we ons gelukkig geprezen zouden hebben als we de zaak beter hadden begrepen.

Als dat meisje zich niet in haar vinger geprikt zou hebben, zou ze zich dan iedere middag teruggetrokken hebben in haar bed en troost gezocht hebben in de wereld van het boek?

Zou ze toen ze ouder was zelf gaan schrijven om het geheim van ‘doen alsof’ te ontraadselen, teneinde te leren, in haar eigen woorden te lezen wie ze is en wat haar gelukkig maakt?

Ik denk van niet, en ik kan het weten.

Wat is jouw spinnewiel?

Is er een moment aan te wijzen waarop je je prikte en in een diepe slaap viel. Je hart zich sloot omdat je geen pijn meer wilde voelen?

Of heb je je gewoon langzaamaan afgesloten? Elke dag, week, maand of jaar een beetje meer.

Misschien bestond de gruwelijke betovering wel uit overdreven kritische ouders, de teleurstelling toen je beste vriendin je verraden had, je uit het niets werd geslagen door je vader of misschien was het wel door een vernietigend einde van de liefde.

Of was je betoverd door een verdovende afhankelijkheid aan voedsel, drank of drugs.

Het is tijd om wakker te worden, schone slaapster…

 

Zouden er ook prinsessen
op witte paarden zijn?

tegeltjes wijsheid

JOUW CREATIVITEIT

Jouw creativiteit, jouw verbeeldingskracht en jouw authentieke gevoel voor stijl zijn verre superieur aan de betovering van welke tovenaar dan ook, hoe sterk die ook geweest mag zijn.

Hoeveel je je ook hebt afgesloten, teruggetrokken in jezelf. Zelfs als je je er niet eens meer bewust van bent, omdat het een gewoonte is geworden.

Het is tijd om wakker te worden. Uit de droom van hoe het zou kunnen zijn als hij je kust. Wakker worden uit het verlangen dat iets buiten jou, jou heelt en jou gelukkig maakt.

Het is tijd om op te staan uit je kleinheid en om je ogen wijd open te gooien en ten volle te gaan leven waarvoor je bedoeld bent.

Groots en prachtig.

Wist je dat je geen prins hiervoor nodig hebt?

Geen ander?

Dat enkel jijzelf verbonden met het leven in je, de mooiste kus ooit is. De meest helende en de meest wonderbaarlijke?

Door het ontdekken van je schoonheid zal je vroeg of laat het leven gaan kussen, van haar houden alsof ze bestaat voor jou. En je zal ook haar kus voelen elke morgen dat je opstaat.

En wist je dat je dan juist extra aantrekkelijk bent voor de ware, voor de koning?

Ook al is dat bijzaak.

Het moment van die kus
bevatte elk gelukkig moment
die ik ooit beleefd had.

Paulho Coelho

DE SCHRIJVERSKUS

Een van de manieren om jezelf te kussen of te laten aanraken door het leven is in de vorm van schrijven.

Ik was een vrouw, of eigenlijk een meisje wat vele jaren wachtte op de prins die eindelijk haar leven waarde gaf door de magische kus op haar lippen.

En een prins kwam, een echte, ik voelde me prachtig, levend en schoon. Maar de prins liet me achter voor een ander, de verdovende prik en ik was in slaap.

Mijn vertrouwen was weg. Ik kon het niet verwerken dus sloot me op in de diepte van mijn zijn, en bleef enkel een beetje aanwezig om te blijven functioneren zoals de maatschappij van mij verwachte.

Het werd een gewoonte.

Ik wist niet beter terwijl ik wachtte op de volgende prins, die wel de ware zou zijn.

Deze prik was te hard voor mij en dreef me naar het schrijven. Ik moest het kwijt en de enige die wilde blijven luisteren naar steeds weer hetzelfde verhaal op steeds een andere manier beschreven, was mijn papier.

Ik schreef en ik schreef en ik huilde. Ik schreef en ik schreef en langzaam begonnen de tranen te drogen. 

En ik bleef schrijven, want ze was mijn beste vriendin geworden. Ik begon me geliefd te voelen want de band met mijn schrijftijd werd hechter.

Ik schreef de vragen en het leven, God of wie dan ook gaf me de antwoorden. Ik werd gekust.

Op een andere manier dan ik ooit had verwacht, maar ik werd gekust door het leven in mij, het schrijven en ik begon wakker te worden.

Het leven in mij begon te stromen en zich steeds meer te bewegen naar buiten. En nog steeds ervaar ik expansie en de heerlijkheid van de verdieping in mijn geluksgevoel.

Ik ben wakker gekust…

De zin van het leven
die schrijf je zelf

Loesje

SCHRIJVEN

Na jaren schrijven is het nog steeds het eerste wat ik ‘s ochtend doe. Het leven kust mij wakker door mijn gesprekken op papier.

Of ben ik het zelf die me wakker kust, of het leven in mij, vraag ik me wel eens af…

De prik van verraad, de liefde, de pijn die niet te verwerken leek was nodig om me in slaap te brengen maar ze bracht me ook iets anders, meer van mezelf dan ik ooit heb durven dromen toen ik op eigen kracht weer wakker werd.

Schrijven heeft me gered.

Schrijven is mijn prins.

Schrijven is de kus die ik voor een ieder wens.

Met schrijven kan ook jij de kus te vinden, de kus in jou die van jou en je leven een schoonheid maakt.

De heldin kust het leven in haar zelf wakker. Je hebt hiervoor geen prins nodig.

Enkel een pen, papier of een toetsenbord en een doos tissues.

Men mag het verleden nooit veranderen, alleen die greep die het op je heeft, verzekert Merle Shain ons, en hoewel niets in het leven omkeerbaar is, kun je het desondanks omkeren.

Kus jezelf wakker.

En wil je hulp hierbij? Vergeet dan niet dat ik schrijfcoach ben en je graag help met je wakker kussen met woorden.

 

Love With Me,
Carmen Talitha Cumi
Schrijfster, Schrijfcoach, Sensualist en Schoonschrijfster.

Quotes gevonden op tegeltjeswijsheid.

Wil je meer inspiratie over schrijven?
Lees dan Wat jou tot Schrijver maakt en Wij zijn Schrijvers

Wil je schrijvend aan de slag met het helen van jezelf? Lees dan deze eens: Therapeutische werking van schrijven.