Allemaal unieke verhalen. Stuk voor stuk ergens onderling verbonden. Allen elkaar beïnvloedend leven we samen in één verhaal. 

Het leven als een breiwerk leest als een losse gedachtespinsel.

Zij is ook een nieuwe paragraaf uit hoofdstuk 3 van mijn roman Heiligdom van Liefde. De plek waar de toekomst het verleden omhelst.

Je kan eerst de voorgaande delen lezen van mijn boek maar je kan ook elk deel als een losse hersenspinsel beleven.

Ga je mee?

DE PLEK WAAR HET VERLEDEN DE TOEKOMST OMHELST

Duurde het nou zo lang voordat mijn bus kwam? Of leek dit alleen maar zo door al die kostbare ogenblikken aaneengeregen, steekje voor steekje als een tapijt.

Zoveel momentjes konden de tijd laten omvliegen maar ook de tijd eindeloos laten voortduren. Waarschijnlijk was dat laatste bij mij het geval.

Alle bij elkaar bedachte kleedjes, geleefde en beleefde momenten en misschien zelfs wel meerdere levens, maakte het samen tot een Benelux en een Europa maar ook tot een nog grootser kleed, de Wereld.

Ieder individu als een los kleedje met een geheel eigen patroon. 

Zoveel verschillende kleedjes, allemaal unieke verhalen, stuk voor stuk ergens onderling verbonden. Eigenlijk allemaal elkaar beïnvloedend. Het alles in één verhaal dus weer.

Als een universeel kleed in een diversiteit aan kleuren. Blank, zwart en alle tinten er tussen in. Af en toe gezellig samen over elkaars tapijtjes lopend of vliegend en soms wat steekjes samen belevend. Soms een vaste steek maar met toch ook heel veel losse steekjes, conflicten.

In oneindig veel verschillende tinten. Zo ontstond er al gauw een interessant netwerk of meer een kunstwerk. Af en toe wat steken erbij zettend, interessante vrienden of minnaars, voor wat afwisseling.

Om dan, niet te vergeten sommige steken weer te laten vallen, de exen. Elke dag opnieuw. Zodat we als het ware steeds weer overnieuw beginnen en hoogstwaarschijnlijk nog wel een keer over dezelfde steek zullen vallen.

Tot we uiteindelijk de st(r)eek geleerd hebben en we door kunnen gaan naar de volgende toer waarin we zelf mogen kiezen of we deze recht(s) of averechts  gaan beleven. Politiek rechts of toch meer links bedacht ik me met een lachje.

Kortom zoals breien, maar dan iets anders.

Je kon het jezelf aanleren, zoals ook je leven. Iemand kon je helpen of inspireren of je kon gewoon nadoen wat werd voorgedaan.

Vooral daar was de mensheid goed in. Het nadoen van de massa terwijl er niets boven een uniek individueel bepaald patroontje ging. Helemaal zelf bedacht. Bijzonder en daarom juist zo veelzeggend. 

Zoals die grote kunstenaars deden. Eén enkel werk, helemaal zelf bedacht, lijkend op niets, maar toch miljoenen waard.

Dat is de wens voor dit boek. Niets zeggend veel zeggen over wie ik ben. Gewoon ik, niets meer en niets minder. Tonnen waard, voor wie het wil zien of eigenlijk lezen.

In heel veel opzichten lijkend, op jou. Uniek en veelzeggend. Moedig mijn leven breiend met steken die vallen en er weer steken bijzetten
om uiteindelijk te komen bij wie ik echt ben.

Onvergetelijk.

Anders dan iedereen maar ook zo hetzelfde in de basis. Dezelfde gevoelens en behoeften, maar toch zo anders geuit en geleefd.

Gevoeld, doorvoeld en beleefd. 

…..

We gaan binnenkort verder met een volgend deel….

Foto door Miriam Alonso via Pexels