DE PLEK WAAR JE LEVEN BEGINT...
We duiken in de gedachten waarmee alles begint.
Zowel de gedachten over je wensen als de angst voor de gedachten die je eigenlijk geen waarheid wilt laten worden, maar doordat je ze denkt de mogelijkheid wel in zich beginnen te dragen…
Ook blijft het interessant dat elke gedachte weer naar een nieuwe gedachte leidt. Soms een gedachte die geheel niets te maken heeft met de vorige.
We gaan verder met een nieuwe deel uit mijn boek Heiligdom van Liefde. Je kan dit deel los lezen maar ook kan je eerst de andere delen lezen. De link hiervoor vind je helemaal onderaan.
Het is een teken van een ontwikkelende geest
Aristoteles
om met een gedachte te spelen
zonder die te accepteren.
WAAR MIJN GEDACHTEN BEGONNEN
Ik had Miss Cooper, mijn MINI, het ideale merk voor levenslustige zakenvrouwen vol zelfvertrouwen laten staan op het parkeerplekje naast mijn huis in verband met de grote sneeuwstormen die voor deze week waren voorspeld.
Dat levenslustig, zakenvrouw en zelfvertrouwen was mijn doel om ooit in mezelf te bezitten. Omdat ik wist dat alles begon bij een gedachte stond daar dus mijn gedachte, of eigenlijk mijn nog te wensen eigenschappen naast mijn huis veilig geparkeerd op mijn parkeerplaats.
Vertrouwen in de auto was er wel maar ik had net niet genoeg vertrouwen in mezelf en mijn rijvaardigheid om hem zelf te besturen met dit weer. Ook al was het nog maar een twee centimeter laagje sneeuw, stelde ik vast.
Waarschijnlijk zat de grootste angst dus in de gedachte voor wat kon gaan komen. De op ego gebaseerde angst voor de toekomst als herhaling van het verleden die je nooit moet geloven, welke de weersverwachting me vanmorgen aanpraatte.
Die me toch uit het nu trok en alvast duwde in de toekomst die misschien wel eens anders zou kunnen verlopen. Zoals in het verleden.
Ik moest ook even denken aan het broeikaseffect. Hoe groot was de kans nog op een echt strenge winter?
Was dit terug gebracht, de angst voor de dood? De basisangst die we allemaal in ons droegen en wilden vermijden koste wat kost?
Vreemd eigenlijk, terwijl ik wist dat de dood niets anders was dan een overgang naar iets beters.
Liep ik tegen de muur aan die om mijn persoonlijke comfortzone stond? Was ik daarom lang geleden in die slip terecht gekomen? Om me te lokken? De comfortzone uit? Of toch gewoon pech, toeval of gewoon het weer waar ik geen invloed op had gehad?
Een slipcursus stond op mijn koelkastlijstje want dan zou ik gewoon met dit weer mijn eigen auto kunnen nemen. Dat zou een stuk minder indrukken hebben opgeleverd. Veel rustiger voor zo’n hoog sensitief schepsel als ik.
Zo was ik ooit gediagnosticeerd….
…..
Maar daarover in het volgende deel meer….
Liefs, Cumi

Wil je de eerdere delen van mijn roman
Heiligdom van Liefde lezen?
Heiligdom van Liefde (1)
De liefde verleidend (2)
Voelen is helen (3)
Elk moment beleefd in het nu (4)
Het ongekende mysterie achter alles. (5)
Van minnares naar grote liefde (6)
Heb jij het lef je hart te volgen? (7)
De heilige ontmoeting (8)
Schoonheid brengend waar ik ook ga… (9)
Waar liefde is, is leven (10)
Superman, kikkers, verdwaalde prinsen en koningen (11)
De liefde voor mezelf (12)
De magische flow (13)
De orde achter wanorde (14)
Al die niet doorgebroken sterren en mijn sterretje in de hemel (15)
Die eerste kus en al die andere (16)
Durf jij je te laten raken? (17)
Wat één moment je kan geven (18)
De wereld begint in jou (en mij) (19)
Het leven is een breiwerk (20)
Het verlangen naar huis (21)
Het verhaal van de tranen (22)
Bijna iedereen weet dat,
Erasmus
maar niet iedereen
komt op de gedachte.
Pingback: Het laatste oordeel of was het de één na laatste? (29) - carmentalithacumi.nl
Pingback: Aan hen die enkel keken (31) - carmentalithacumi.nl
Pingback: Hangplek voor mijn gedachten (38) - My CMS
Pingback: Pensioen voor lefhebbers (41) - Carmentalithacumi
Pingback: Het moment dat alles veranderde (53) - Carmentalithacumi
Pingback: Het Mysterie van Relaties (56) - Carmentalithacumi
Pingback: Veranderen of Vreemdgaan (59) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Hij leeft, dus ik besta (58) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Nylons die niet zakken en meer uitvindingen (57) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Hakken en Mannen (55) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Vrijersvoeten (52) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Het geluk achter het ongeluk (51) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Voorspelbare theebladeren & koffiedik kijken (50) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: De Sprong (49) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Fata Morgana (48) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Paden die elkaar kruisen en ogen die elkaar ontmoeten (47) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: De Eerste Kus (46) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Je zoekt in een relatie wat je in je jeugd tekort bent gekomen (45) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Elke relatie laat je een stukje van jezelf zien (44) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: De Eerste Keer met Haar (43) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: En dan nu lekker bankhangen (42) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: De stem die mij niet hoort (40) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Laat je hersenen dansen (39) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Mijn voetstappen herinnerde me eraan dat ik hier was geweest. (37) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Het puberbrein (36) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: De geboorte van mijn zoon en mij (35) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: De pijn van liefde duurt levenslang (34) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Samen in de bus! Helden en ander gespuis! (33) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Van de hel naar de hemel in één zucht (32) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Wereldvrede begint in bed (30) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Alle pleziertjes in één heilige belofte (27) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Bij elkaar horend als Koffie & Donuts (26) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: Verkeerde mannen... wat houden we van ze (25) - Carmen Talitha Cumi
Pingback: HSP enzo...(24) - Carmen Talitha Cumi