Ik ben verbaal niet zo sterk. Non verbaal des te sterker. Ik wou dat ik net zo gemakkelijk kon spreken in het openbaar als ik schrijf in openbare ruimtes.

Of is het misschien dat ik mijn stem niet hoor?

Een nieuwe episode uit mijn roman Heiligdom van Liefde.

Luister je mee?

DE STEM VAN MIJN ZWIJGEN

Ik was verbaal helaas niet zo sterk, non verbaal des te sterker. Mijn gezichtsuitdrukking zei genoeg volgens velen. Niet veel goeds dus. 

Ook al kon ik ook heel lief kijken. Maar dat bedoelde ik eigenlijk niet.

Ik wou dat ik net zo gemakkelijk kon spreken in het openbaar als dat ik schrijf in openbare ruimtes. Ik vul muren binnen no time met ladingen mooie gedichten, iedere lezer ontroerend. 

Maar in de lege ruimte binnen de muren hoort niemand mij, helaas.

Ik heb een te zachte stem. Te lief ook.

Ik wenste dat ik eindelijk gehoord werd.

Ik was nooit gehoord, zelfs niet toen ik verkracht werd en bleef gillen.

Net als in mijn dromen. Ik zag mijn mond bewegen maar hoorde geen woorden. Of luisterde ik niet genoeg naar mezelf?

Ik zou eens op willen springen. Op de tafel willen gaan staan. Zonder gênante verschijnselen.

Gewoon daar gaan staan en mijn wijsheid verkondigen alsof het de troonrede is. Van levensbelang.

En iedereen zou alleen maar ja knikken, zwijgend, ademloos toekijkend hoe ik de wereld veranderde in… Ja waarin eigenlijk?

Laat ik maar zeggen vrede. Dat is toch wat iedereen uiteindelijk wil, vrede op aarde. 

Niemand hoorde mij.

Vandaar dat ik schrijver ben geworden. Ook al heeft de massa ook daarin nog niet van me gehoord.

Want dan ging ik nu niet naar deze oersaaie kantoorbaan in een busje schapen, de kudde volgend zeg maar. Dan zat ik nu lekker in een warm land, Toscane of iets van die strekking. Met uitzicht op wijn/olijfgaarden en de mooiste blauwe zee. 

Zo ver was het nog niet maar zou ooit komen. Ik had er vertrouwen in.
Of eigenlijk ik zou niet stoppen tot ik dit had bereikt. Ik miste alleen soms nog wat geduld.

Mijn grote droom heeft een kans van slagen. Een bestseller die de wereld zou veranderen, maar vooral mijn eigen wereld.

Heel egocentrisch of toch egoïstisch?

Inclusief een vertaling om de rest van de wereld mee te bombarderen. En ach waarom niet, ook een film contract.

Ik had in ieder geval het lef gehad om mijn kantoorbaan op te zeggen. Ik gaf de weg naar succes vrij baan.

Het enige wat ik ging doen was heel goed opletten.

Love with me,
Cumi

Foto door Gustavo Fring

Ben je nieuwsgierig naar de eerdere delen
van mijn roman Heiligdom van Liefde?
Je vindt ze hieronder…

Heiligdom van Liefde (1)
De liefde verleidend (2)
Voelen is helen (3)
Elk moment beleefd in het nu (4)
Het ongekende mysterie achter alles. (5)
Van minnares naar grote liefde (6)
Heb jij het lef je hart te volgen? (7)
De heilige ontmoeting (8)
Schoonheid brengend waar ik ook ga… (9)
Waar liefde is, is leven (10)
Superman, kikkers, verdwaalde prinsen en koningen (11)
De liefde voor mezelf (12)
De magische flow (13)
De orde achter wanorde (14)
Al die niet doorgebroken sterren en mijn sterretje in de hemel (15)
Die eerste kus en al die andere (16)
Durf jij je te laten raken? (17)
Wat één moment je kan geven (18)
De wereld begint in jou (en mij) (19)
Het leven is een breiwerk (20)
Het verlangen naar huis (21)
Het verhaal van de tranen (22)
Alles begint bij een gedachte (23)
HSP enzo…(24)
Verkeerde mannen… wat houden we van ze (25)
Bij elkaar horend als Koffie & Donuts (26)
Alle pleziertjes in één heilige belofte (27)
De verleiding van mannen in pakken (28)
Het laatste oordeel of was het de één na laatste? (29)
Wereldvrede begint in bed (30)
Aan hen die enkel keken (31)
Van de hel naar de hemel in één zucht (32)
Samen in de bus! Helden en ander gespuis! (33)
De pijn van liefde duurt levenslang (34)
De geboorte van mijn zoon en mij (35)
Het puberbrein (36)
Mijn voetstappen herinnerde me eraan dat ik hier was geweest. (37)
Hangplek voor mijn gedachten (38)
Laat je hersenen dansen (39)